Ο προπάππους μου ήρθε από την Καππαδοκία, από τα βάθη της Μικράς Ασίας. Μόλις ήρθε διηγούταν στον παππού μου που ήταν μικρός όλη τη ζωή του εκεί, που δεν ήταν καθόλου καλή. Ζούσαν σε ένα σπίτι όλοι μαζί και ασχολούνταν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τα αμπέλια.
Ένας θείος του προπάππου μου ήταν πολύ δυνατός και είχε τρεις γιους. Λέει στο μεγαλύτερο γιο να πάει να αλέσει το σιτάρι και στο δρόμο που πήγαινε συνάντησε δύο Τούρκους. Του βγάλαν τα παπούτσια που φορούσε και του είπαν να κατεβεί κάτω από το ζώο για να του πάρουν το αλεύρι. Αυτός, όμως, απάντησε “Αλεύρι δε σας δίνω, γιατί, αν πάω στο σπίτι χωρίς αλεύρι ο πατέρας μου θα με χτυπήσει”. Τότε οι Τούρκοι αμέσως του επιτέθηκαν, πήραν την τριχιά από το ζώο και προσπάθησαν να τον δέσουν, αλλά αυτός ήταν τόσο δυνατός που άρπαξε την τριχιά και τους έδεσε τους δύο σε ένα δέντρο. Όταν λύθηγκαν πήγαν στον πρόεδρο Χότζα για να πουν τα παράπονά τους. Μετά ο Χότζας κάλεσε το θείο του προππάπου μου μαζί με το γιο του για να τους τιμωρήσει. Όταν ο Έλληνας διηγήθηκε τι έγινε ο Χότζας είπε στους δυο Τούρκους: “Δεν ντρέπεστε, να σας δέσει ένας Έλληνας δυο Τούρκους. Εξαφανιστείτε από μπροστά μου” και έδωσε συγχαρητήρια στους Έλληνες.
Σ.Ζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου